Kris Van Dijck krijgt publieke steun van De Wever en staande ovatie: “Dit doet deugd, want ik heb al veel geweend” Het Laatste Nieuws,

Kris Van Dijck krijgt publieke steun van De Wever en staande ovatie: “Dit doet deugd, want ik heb al veel geweend” Het Laatste Nieuws,

Eén man kreeg zaterdag een speciale vermelding in de speech van Bart De Wever op de nieuwjaarsreceptie van N-VA: Kris Van Dijck (56). Niemand verdient wat hij de voorbije maanden heeft meegemaakt, zei De Wever. Waarna Van Dijck een staande ovatie kreeg. “Dat deed deugd”, zegt Kris Van Dijck, “want de voorbije maanden heb ik veel geweend.”

2019 was een regelrecht rampjaar voor Kris Van Dijck. Zijn vuile was belandde op straat en ontplofte in zijn gezicht: eerst reed de politicus dronken tegen een geparkeerde aanhangwagen. Vervolgens betichtte P-Magazine hem van fraude met een escortedame die werd afgeperst. Van Dijck moest opstappen als voorzitter van het Vlaams Parlement.

Vorige vrijdag toonde Van Dijck zich voorzichtig optimistisch omdat de Raad voor de Journalistiek vindt dat zijn klacht tegen P-Magazine grotendeels gegrond is. Zaterdag sloot Bart De Wever Van Dijck voor duizenden militanten in de armen op de nieuwjaarsreceptie van de N-VA. “Ik wil ook een woord van waardering uitspreken voor onze trouwe vriend Kris Van Dijck”, zei De Wever luid in de micro. Van Dijck kreeg meteen een troostende arm van zijn echtgenote Leentje Verhalle rond zijn nek. Ze ging met haar vingers door zijn haar.

Er volgde een lang applaus. Van Dijck - duidelijk onder de indruk - maakte een V-teken met zijn rechtervingers. De Wever vervolgde: “Kris, aan u wil ik één ding zeggen: iedereen maakt fouten in zijn leven, maar niemand verdient het om met leugens en laster te worden neergehaald. En zeker jij niet!” Van Dijck knikte voorzichtig. Leentje kuste hem op de wang. Opnieuw een immens applaus.

“Ik ben nog altijd niet in een hoerastemming, maar ik heb zaterdagavond en -nacht vertrouwen getankt”, zegt Van Dijck. Hij moest zichtbaar vechten tegen de tranen. “Dat applaus maakte me erg emotioneel. Maar ik ben niet iemand die dan openlijk begint te wenen.” Van Dijck zwijgt even en zegt dan: “Eerlijk, er zijn de voorbije maanden serieus wat traantjes gevloeid. Heel vaak toen ik alleen was. Maar ook bij mensen die ik graag zie.” Bagger Van Dijck wist dat er zaterdagavond iéts stond te gebeuren in de Nekkerhal in Mechelen, maar niet wat. “De mensen van de partij hadden me bij aankomst gevraagd of ik op die specifieke plaats wilde gaan staan tijdens Barts speech. Toen begon Bart ineens over mij. Zijn woorden klonken oprecht. Ik ben hem daar erg dankbaar voor. Want Bart strooit niet rap met complimenten.” Op dat moment kon Van Dijck geen woord uitbrengen. “Ik heb gewoon Leentje 'ns vastgepakt. Zij stond naast me, zoals ze altijd naast me is blijven staan. Leentje is een schat van een vrouw.”

Van Dijck zegt dat hij sinds het schandaal veel bagger over zich kreeg in e-mails en via sms. “Altijd van mensen die ik niet kende. Gelukkig ben ik immuun voor kritiek en gescheld van onbekenden. Die kunnen de boom in. Ik heb daarentegen wel geluisterd naar de vele vragen van mensen die ik graag zie. Ik snapte hen. Ik was lijdend voorwerp. Ik had mijn verhaal, maar de media en veel mensen ook. Ze wisten niet meer wat ze moesten geloven. De voorbije maanden kreeg ik enorm veel vertrouwen van mijn naaste omgeving - ik dank hen daarvoor.

Zelf heb ik twee kinderen en de twee kinderen van Leentje wonen bij ons in. Natuurlijk hadden ook zij vragen. Da's normaal. Maar ze zijn daar allemaal op een heel chique manier mee omgegaan.” Eén van zijn naasten die het minste vragen stelde en stelt, is Olga, zijn 85-jarige moeder. “Er is een gezegde: moeders voelen dikwijls meer dan woorden vertellen. Da's het moederhart, zeker? Ze vertrouwt haar kind.” Vorige week maakte Van Dijcks moeder zich wel druk in het feit dat de politierechter haar zoon als boetedoening voor zijn dronken ongeval naar een revalidatiecentrum had gestuurd. “Dat ligt thuis gevoelig. Mijn vader raakte in 1958 zwaargewond in een verkeersongeval. Mijn moeder redeneert: ‘Wat kan onze Kris daar nog gaan doen? Hij heeft zijn hele leven thuis in een revalidatiecentrum gewoond.'” Van Dijck is intussen in het revalidatiecentrum geweest. “Ik heb dan ook een fout gemaakt door dronken achter het stuur te kruipen. Ik denk nog vaak: hoe kon ik zo onnozel zijn? Maar voor de rest valt me niets te verwijten.”

Ook een slachtoffer Daarmee doelt Van Dijck op de vrouwenkwestie, waar hij niet graag over praat. Hij vindt dat niet nodig. Eerst en vooral omdat het privé is. Ook omdat het heel lang geleden is en omdat hij naar eigen zeggen niets strafbaars heeft gedaan. “Nadat dat hele schandaal losbarstte, heb ik ze (de prostituee, red.) nooit meer gehoord. Dat hoefde voor mij niet. Ik denk dat ik haar niet veel kan verwijten, als ik mag geloven wat er allemaal geschreven wordt. Blijkbaar was zij zelf ook een slachtoffer. Maar nogmaals: dat was lang geleden, nog tijdens een vorige relatie. Voor mij was dat al lang een afgesloten hoofdstuk.”

Van Dijck bevestigt dat zijn advocaat een burgerlijke procedure opstart tegen P-Magazine en de journalist die beweerde dat Van Dijck fraude pleegde met de escorte. “Hoeveel geld ik wil? Goh, ik wil vooral gerechtigheid. Dat de mensen weten dat ik geen misdrijf heb gepleegd.”