Vanavond is het kerstavond. Op vele plaatsen in de wereld wordt dit gevierd. Het feest van de vrede. Of zoals John Lennon destijds zong: “and so this is Xmas, war is over”, met enkele regels verder: “the world is so wrong.”
Bommen vallen op Gaza, drones viseren Oekraïense steden en in de loopgraven beschieten soldaten elkaar. Piraten vallen in de Rode Zee schepen aan met goederen aan boord die straks in onze winkelrekken komen te liggen en in een verwoestend conflict in Jemen sterven mensen van honger en ontbering. Het rijtje kan verder aangevuld worden waarbij de ene wreedheid niet moet onderdoen voor de andere: Syrië, Congo, Somalië,... En toch wensen we elkaar een vredevol en vrolijk kerstfeest.
Dat Kerstmis een christelijk feest is, wordt steevast onder de mat geveegd. Kent men het kerstverhaal nog? Of moet ik schrijven de kerstverhalen? De geboorte van Jezus van Nazareth. De oudste bronnen zijn de twee evangeliën van Matteüs en Lucas. Beiden geschreven vele jaren na de dood van Jezus waarbij de eerste ook één van de apostelen zou geweest zijn. In beide verhalen veel tegenspraak maar ook fouten in de historische verwijzingen. Maar goed. Op zich vind ik dat niet kwalijk. Het is de boodschap die telt: de geboorte van de Zoon van God die een boodschap van liefde en vrede brengt voor de mensheid. Wat de mensheid met die boodschap de 2.000 jaar die daarop volgde deed, is een ander paar mouwen.
Hier in het westen wordt steeds meer afstand genomen van die christelijke basis. Kerstbomen, -bollen en -lichtje overleven het wel maar de kerststal geraakt meer en meer in de verdrukking. Zeker in de publieke ruimte. In Dessel staan er. Waar nog? De kerstboom is op zich een heidense toevoeging. Net zoals de datum van 25 december die niks met de werkelijke geboortedatum van Jezus van Nazareth te maken heeft. Ik zou zeggen één kans op 365, maar overgenomen als feest van het licht, de zonnewende na de langste nacht die de gekerstende heidenen al vierde. Zo werd de ene traditie een inspiratiebron voor de andere.
Vandaag zullen de laatste kerstinkopen gedaan en de laatste pakjes ingepakt worden. Een kleinigheidje voor hem of haar wiens naam je getrokken hebt. Het is in ons gezin een vaststaand gegeven. Samen gezellig aan tafel. Normaal een hele puzzel van uiteenlopende agenda’s of werkverplichtingen bij ouders, volwassen kinderen en hun partners om iedereen samen te krijgen. Maar op kerstavond lukt het meestal wel.
Laten we van die momenten genieten. Wanneer diegenen waar we het meest om geven onze huiskamer vullen Maar ook niet vergeten dat velen dit ontzegd wordt door eenzaamheid, terreur of geweld. Een vrolijk kerstfeest aan u en die u dierbaar zijn, is het toch wat ik u wens.
Kris van Dijck
Dessel, 24 december 2023
