Kempense maakindustrie

Elke zondag belicht ik een onderwerp dat me de voorbije week opviel…

Kempense maakindustrie

Donderdag werd ik opnieuw verrast door wat er hier in de Kempen aan industriële en dus economische meerwaarde gecreëerd wordt. Het begon met een kennismaking met Raf Iemants en Benny Loots van de Smulders Group met o.a. vestigingen in Balen, Willems, en Arendonk, Iemants, bij Verbroedering Balen in het begin van het jaar. De Smulders Group is gespecialiseerd in staalconstructies. En nog geen kleine. Bruggen over de Rijn in Leverkusen, de Clyde in Glasgow, of noodbruggen op de Singel tijdens de werken aan de ring, een museum (MAS) of gerechtsgebouw in Antwerpen, of windmolens op zee, het gaat allemaal door Kempense handen. We, collega burgemeester Johan Leysen en ik, gingen in op de vraag het bedrijf te bezoeken en zo van nabij kennis te maken met wat ze doen en de uitdagingen waarmee ze kampen voor de toekomst. Op z’n minst gezegd een zeer interessante, boeiende en leerrijke uitstap.

Het bezoek begon ‘s ochtends in Balen bij Willems, op een boogscheut van het kanaal Kwaad-Mechelen – Dessel. Een kanaal dat gebruikt wordt om grote afgewerkte producten naar Antwerpen te verschepen. Echter ook hier beperkingen: bruggen die maximaal een vrije hoogte van 8 meter kennen, de duwvaartsluizen op het Albertkanaal met een maximale breedte van 23 meter en straks de werken aan Oosterweel waardoor het Albertkanaal ter hoogte van de werken een aantal jaren zal versmald worden. Allemaal obstakels waar men rekening mee moet houden.

Voor Johan en ik de drie te bezoeken vestigingen mochten betreden kregen we drie veiligheidsfilmpjes voor de kiezen, inclusief drie examens. Geen 8 op 10 of meer en we zouden een bezoek op onze buik mogen schrijven. Safety first, of veiligheid voor alles. Beiden cum laude geslaagd en met veiligheidsschoenen, helm, bril en fluohesje aan ging voor ons een nieuwe wereld open.  

Smulders heeft buiten de twee Kempense vestigingen ook belangrijke afdelingen in Hoboken, Newcastle, Polen en sinds kort in Vlissingen. In Balen maakten we kennis met de ontwerpafdeling vooraleer een aantal industriële  processen te doorlopen. Van het geleverde staal, over een eerste straling om de roest weg te werken, het snijden, monteren en lassen tot een volledige reiniging en coating van het afgewerkte product. Naast allerlei civiele toepassingen waarbij bruggen het hoofaandeel uitmaken, was ik vooral gefascineerd door de ontwerpen en fabricatie van de transitiestukken (zie foto) van 28 meter hoog voor de offshore windturbines, waarvan ik er honderden zag staan toen ik voor een paar jaar naar Engeland zeilde, en de trafostations op zee. Van de bijna 6.000 in Europa geplaatste windturbines op zee - Noordzee, Oostzee, Baltische Zee,… - werden de funderingen voor de helft hier in de Kempen en Hoboken gemaakt. Een nog steeds sterk groeiende markt waar Vlaanderen een belangrijke rol kan blijven spelen. Indien…

Van Balen ging het naar Hoboken. Naar de werf van Cockerill Yards waar tot in 1982 schepen gebouwd werden. Naast ook hier de fabricatie van o.a. bruggen kreeg deze industriële vestiging een tweede leven dankzij Smulders en de volledige bouw en afwerking van de transitiestukken voor de windmolenparken op zee. Aangezien de windmolens steeds groter worden, geldt dat eveneens voor de transitiestukken. Om met de markt mee te kunnen dienen zich extra investeringen aan waarvoor de nodige vergunningen onontbeerlijk zijn. Waar de van heinde en ver te ziene portaalkraan Titan maximaal 630 ton kan hijsen, dient een nieuwe geplaatst te worden van minimaal 1.200 ton. Ook de werkruimte en overslagruimte richting Schelde dient aangepast te worden om transitiestukken van een grotere diameter te kunnen fabriceren en transporteren. Vergunningen hiertoe botsten, hoe kan het ook anders in dit land, op tegenkantingen. Maar ook hier zal het alles of niks zijn. Aanpassen aan de industriële noden, of verhuis naar het buitenland. Vlissingen bijvoorbeeld… Of Newcastle. Laten we opnieuw de kaas van onze boterham eten? De haren rezen mij ten berge als ik hoorde dat wanneer men in gesprek ging met gewestelijke overheidsdiensten en de nood tot aanpassingen besprak, voor de voeten geworpen kreeg dat het stoppen van alle activiteiten op die site ook tot de mogelijkheden behoort. Echt, ik begrijp dat niet. Ik word er integendeel erg boos van.

Smulders verwacht dit  jaar een omzet van 690 miljoen euro, telt in totaal 1.600 medewerkers en blijft groeien. In de provincie Antwerpen alleen heeft de groep momenteel 65 openstaande vacatures. Gaan we dat overboord gooien?

Van Hoboken ging het dan naar Iemants in Arendonk. Daar waar het allemaal begon. Door haar ligging, niet aan een waterweg, moet alles wat hier gemaakt worden over de weg vervoerd worden. Maar ook hier onderdelen voor de windmolenparken op zee. En… bruggen en overspanningen.

Ondernemen en meerwaarde creëren, het blijven uitdagingen waarop onze welvaart en welzijn gebaseerd zijn. Ook in de maakindustrie. Ook in ons land. Laat ons dat nooit vergeten want je krijgt niks voor niks. Vroeger niet, nu niet en later ook niet. Uitdagingen nooit uit de weg gaan was het devies van Raf en Benny. Of zoals Raf ons op het einde zei: “Kannie ligt op het kerkhof, en Wilnie ligt er naast.” Dat indachtig wens ik jullie allen nog een fijne zondag. Ik trek nu mijn stapschoenen aan voor een tweedaagse van 41 kilometer. Tot volgende week.   

Kris van Dijck

Dessel, 2 juli 2023